The purpose of Theatercafé is to give the audience the opportunity to meet the person behind the artist, in order to promote the many talented artists in Suriname and to grow the art & culture sector in Suriname. Per edition, an artist will tell his or her story, using a variety of storytelling, performance, interviews and guest speaker presentations. The whole set-up is that of a café, where visitors can buy drinks and snacks while enjoying the artist’s story. During this edition of Theatercafé, Aïda, artist name of Louise Eduard-Naarden, will tell her story.

Schitterende Schaduw is een drieluik van 3 muziek- en danstheatervoorstellingen, die de noodzaak weerspiegelt om het koloniale en slavernijverleden van Gelderland, Nederland, en de impact ervan te verkennen. Elke voorstelling toont een onderbelicht deel van de geschiedenis, de donkere kant van de welvaart, in de 17e, 18e en 19e eeuw. En het laat zien wat het kost om uit de schaduw te treden. In deze serie staan ​​de muziek en dans centraal, de emoties spreken, het hart wordt geraakt.

De serie omvat de volgende onderdelen:

1. Margaretha. De basis van Margaretha’s verhaal is een 18e-eeuws schilderij dat in een kasteel in Gelderland hangt. Een (witte) gravin is afgebeeld in vol ornaat en in het licht, met aan haar zijde en in de schaduw een exotisch geklede zwarte jongeman die haar fruit aanbiedt. Na ruim 200 jaar is hij nog steeds anoniem. Door dans, zang, spel en muziek krijgen we een beeld van de emotionele wereld ten tijde van het schilderij.
2. ANNA, gaat over de tot slaaf gemaakte zwarte vrouw ‘swartin’ Anna, die in de 18e eeuw werd geboren op plantage Vossenburg in Suriname. Na het overlijden van de Nederlandse (en Gelderse) eigenaar van de plantage wordt Anna aangesteld om de twee verweesde erfgenamen van die plantage naar Nederland te vergezellen. Anna brengt haar hele leven door in Arnhem, in obscuriteit.
3. Louise, is gebaseerd op een borduurwerk van Louise Van Ommeren-Hengevelt uit Arnhem (1794). Borduren werd handenarbeid en werd niet als kunst gezien omdat het door vrouwen thuis werd gemaakt. Dit borduurwerk uit eind 18e eeuw is intrigerend omdat het een protest is tegen de slavernij. Hoe kwam de maker op het idee voor dit stille protest? Was zij zich bewust van en/of bezorgd over de slavernij van zwarte mensen in het buitenland? In dit laatste deel komt het tot een climax waarin de grondtoon van de koloniale en patriarchale samenleving, die haar schaduw op onze tijd werpt, duidelijk wordt.

Elke voorstelling wordt gevolgd door een ‘embodied knowledge’ workshop, een fysieke ervaring, een weerspiegeling van thema’s uit de voorstelling. Deelnemers kunnen verbinding maken met hun eigen gevoelens en emoties ten aanzien van (hun ervaringen met) het koloniale en slavernijverleden, en ook met wat op dit moment in hun leven naar boven komt en belangrijk is.